Het is bijna niet te geloven dat ik het eerste leerjaar overleefde met leesniveau 0. Ja, nul. Als in het laagste en dus eigenlijk geen leesniveau. Toen ik zes jaar later voor mijn plezier een boek las, dachten ze thuis dat ik ziek werd. Het kind dat niet wilde oefenen, leest. Het kind dat huilende van de zenuwen haar leestest drie keer opnieuw moest gaan doen, leest. Het kind dat nooit leesniveau 9 haalde, you know.. LEEST op miraculeuze wijze.
Om nu mijn niveau rustig op de bouwen, koos ik voor een dun, een dik en een iets daar tussenin boek. Het hele leesniveauspektakel en ‘in de bib mag jij alleen boekjes kiezen met rode bolletjes’ lieten zijn sporen na, dus ik doe het rustig aan. Op mijn eigen tempo lees ik nu gemakkelijk meer boeken dan alle kinderen met niveau 9 uit mijn klas ooit zullen lezen. U ziet het, het houdt me bezig, dit onverwerkt trauma.
174 pagina’s
Geen jalapeños – Thomas Beijer // Ik was niet onder de indruk van de titel van dit boek. Ik bedoel, jalapeños? En dan ook nog eens geen. Op hoeveel mogelijke manieren zou je het woord zelfs kunnen uitspreken? Maar een uitzonderlijk schrijftalent – zoals op de cover wordt beweerd – is ie wel. De nacho’s zonder kaas en jalapeños staan bijna metafoor voor een leven dat te weinig voldoening geeft. Arthur, het hoofdpersonage, heeft duidelijk last van een quarterlife crisis op z’n dertigste. De pianist en zijn vrienden (wanneer is iemand een goede vriend?) hebben het moeilijk met de liefde en het leven. Een tragikomisch verhaal dat ik als trage lezer in enkele uren uitlas. Aanrader voor de liefhebber van het kleine verhaal zonder wereldschokkende gebeurtenissen.
311 pagina’s
De wezens – Matt Haig // Matt, waar zal ik beginnen? In de eerste plaats liet ik me verleiden door de achterflap. Het boek zou “een wonderlijke kruising tussen Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht en The Man Who Fell to Earth” zijn. Laat die eerste titel nu een van mijn favorieten zijn. Ik was meteen verkocht. Vervolgens bleek de originele titel van het boek The humans te zijn. Mensen dus.. Het verhaal is dan ook nog eens een mix tussen sciencefiction en de hopeloze realiteit. Met momenten vond ik het boek gewoon te melig voor woorden, maar met een zekere waarheid. Voor iedereen die het boek niet wil lezen deze quote: “Net als religie barst de geschiedenis van de mensheid van de deprimerende dingen als kolonisatie, ziektes, racisme, seksisme, homohaat, klassenbewust snobisme, milieuvervuiling, slavernij, totalitarisme, militaire dictaturen, uitvindingen waar ze niet mee kunnen omgaan (de atoombom, het internet, de puntkomma), het afgeven van slimmeriken, het verheerlijken van dwazen, verveling, wanhoop, repeterende instortingen en rampen in het landschap van de psyche.” De hond op de cover maakte alles goed. En dat mopje over de puntkomma ook.
701 pagina’s
American gods – Neil Gaiman // Een paar weken geleden begon ik de gelijknamige serie te kijken (een verfilming van deze klepper van een roman). Het is iets met rare verhalen die soms gewoon niet te volgen zijn – en je moet ze ook niet willen volgen want zo werkt het niet. Eerlijk is eerlijk, ik las het boek omdat ik moest weten hoe het verder ging. Het eerste seizoen toont namelijk nog geen derde van het hele verhaal. En ben ik blij dat ze dit boek in onze bib hadden. Het hoofdpersonage, Shadow Moon, is weer een vrij man. Zijn reis van de gevangenis naar zijn vrouw Laura brengt wat onverwachtse wendingen met zich mee. Het blijkt een groot opgezet spel van de ‘old gods’. De arme goden die ooit naar Amerika afreisden, maar helemaal in de vergetelheid zijn geraakt. Ze willen het in een strijd opnemen tegen de nieuwe goden. Maar het boek is veel meer dan een fantasieverhaal over een jonge man en de goden. Liefde, trouw, bedrog, immigratie, vooruitgang, geloof, religie, offers en opoffering, de dood, etc. Het lijstje is oneindig. De enige manier om te begrijpen waarover het boek gaat, is door het te lezen. Voor- en/of nadeel: je bent er minstens een week zoet mee. Enjoy!
Q: Welke boeken staan op jouw lijst deze zomer? Om de een of andere reden wil ik alleen nog Giphart lezen.
